The last king of Glasgow
De eerste indruk van Glasgow was positief, want het was droog. En dat bleef het een groot deel van de eerste middag, wat fijn was vanwege een langer dan verwachte wandeltocht naar de universiteit. Die is uit 1491 en een stuk mooier dan de VU, waarschijnlijk omdat er in die tijd nog geen beton bestond. Wat verder opviel was het aantal buitenlandse studenten, aziaten maar vooral ook schotten.
Na het intellectuele deel van het uitje zijn we met de enigszins claustrofobische metro teruggegaan naar het hotel voor een middagdutje (we worden oud). In de avond hebben we in een leuke pub Waxy o'Connor gegeten, in de stromende regen nog twee pubs bezocht en zijn we ruim voor elven terug naar het hotel gegaan (we zijn oud).
Dag twee begon met een lekker ontbijt in een hippe ontbijtkelder. Daarna was het tijd om te shoppen, en museum te bezoeken en ons vreselijk te overeten in een Indias restaurant. Daarna waren we klaar voor een veertig plus kroegentocht. Bij de eerste had ik mijn reisgenoot even niet verteld dat het een metal café was. Ik heb hem nog nooit zo snel een biertje zien drinken. Daarna volgden nog vier pubs, waarvan de laatste, een Ierse pub, de leukste was. Toen die om middernacht dicht ging was tijd om naar t hotel te gaan. Had ik al gezegd dat we oud zijn? Overigens blijft t bijzonder dat een glas whiskey hier niet duurder is dan een biertje.
Dag drie. Bij het ontbijt afgezet in een brasserie. Kleine porties, rekening standaard inclusief 12,5 procent fooi, lulverhaal waarom dat zo was. Kutfransen.
Het bezoek erna aan het Waterfront museum, een transportmuseum, was wel leuk. Daarna nog een hamburger gegeten bij favoriete hangout Waxy O'Connel's en naar het vliegveld gegaan, waar ik toch maar verder ben gegaan aan het reisverhaal i.v.m. het halve uur vertraging bij de firma easyjet.
Schiphol en de nederlandse vereniging van hersendonoren
Ligt t aan mij, of worden mensen significant dommer zodra ze op Schiphol aankomen? Die gedachte komt iedere keer als ik dit mekka van modern veevervoer bezoek. Wat het antwoord ook is, inchecken op Schiphol blijft een activiteit waarbij je je verstand ook zelf het beste op nul kan zetten. Reisgenoot M heeft het wel gemaakt in het leven, dus hij mag via de poortjes gereserveerd voor de lucky few richting de gate. Maar ik sta natuurlijk weer tussen een paar misvormde Volendammers. En mensen met kinderen die volgens mij vandaag nog op school hadden moeten zitten. Over een paar jaar zijn dat dus de domme mensen die Schiphol met hun aanwezigheid vervuilen.
Het is gelukkig voor een goed doel zullen we maar zeggen. Anderhalf uur later wacht het mooie Glasgow, voor een heel weekend weg van huis en haard.
Na het inchecken en het optionele kwartier wachten voor de anderhalve toilet bij de gate (volgens mij doen medereizigers graag een dutje op de plee) is het tijd om het vliegtuig te betreden. Dankzij M via de priority lane. Ik probeer maar niet te veel te wennen aan die luxe. In het vliegtuig wordt gratis entertainment verzorgd door de man voor ons die zijn kale schedel scalpeert aan de overhead lockers, en de nog niet geheel wakkere piloot die het weerbericht van Manchester voorleest. Niet dat dat qua voorspelling veel uitmaakt, het is er net zo nat, en niet op een goede manier.
Na een half uurtje extra wachten aan de gate kan het feest echt beginnen.
Welkom op mijn Reislog!
Hallo en welkom op mijn reislog!
Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Leuk dat je met me meereist!
Groetjes,
Peter